teoria konfliktu
Encyklopedia PWN
subsydiarność
idea subsydiarności głosi, że każda władza, a w szczególności władza polityczna powinna mieć znaczenie pomocnicze (wspierające) i pobudzające w stosunku do wysiłków podejmowanych przez autonomiczne i samodzielne jednostki, które ją ustanowiły (aspekt pozytywny subsydiarności). Gdziekolwiek jest to możliwe i konieczne, państwo nie powinno odbierać ludziom władzy (rodzicielskiej, służbowej, politycznej na wszystkich szczeblach), którą są oni w stanie sprawować z własnej woli i za pomocą własnych środków, i za której pośrednictwem mogą z pożytkiem realizować się zarówno dla interesu ogółu, jak i własnego (aspekt negatywny subsydiarności). Naczelnym motywem każdej społecznej interwencji winno być niesienie pomocy członkom społeczeństwa, a nie zastępowanie bądź niszczenie ich własnej aktywności.
[łac. subsydium ‘pomoc’, ‘wsparcie’],
filozof, teolog, eseista, ksiądz katolicki.
pisarz hiszpański, twórca teatru narodowego.
Voltaire 
, właśc. François-Marie Arouet , ur. 21 XI 1694, Paryż, zm. 30 V 1778, tamże,
francuski pisarz, filozof, historyk, publicysta; jeden z głównych przedstawicieli oświecenia w Europie.
[woltẹ:r],
Wolter , właśc. François-Marie Arouet , ur. 21 XI 1694, Paryż, zm. 30 V 1778, tamże,
członkowie drużyn skandynawskich podejmujących od końca VIII do 2. połowy XI w. dalekosiężne wyprawy — głównie morskie i rzekami — o charakterze rabunkowym, handlowym, osadniczym lub zdobywczym (wiele wypraw łączyło różne formy działań) do krajów wschodniej, zachodniej i niekiedy południowej Europy, docierający też do cesarstwa bizantyńskiego i kalifatu bagdadzkiego oraz Ameryki Północnej.
